Wat is insulineresistentie?

Je lichaamscellen zijn minder gevoelig voor insuline en kan daardoor de glucose niet goed afgeven aan de lichaamscellen die glucose als brandstof nodig hebben.

Hoe komt dat?

Insuline is een hormoon dat in de pancreas wordt aangemaakt en uitgescheiden wordt als het glucose gehalte in je bloed toeneemt, na het eten.
Het heeft de functie de glucose af te geven aan de lichaamscellen en het teveel aan glucose om te zetten in vetcellen als opslag.
Om de glucose af te kunnen geven moet de celwand gevoelig zijn voor de uitwisseling, insuline gevoelig. De deur moet als het ware open gaan. Indien dit mechanisme niet goed werkt wordt de glucose niet goed afgegeven en wordt er nog meer insuline afgegeven aan het bloed om toch het glucose niveau verlaagd te krijgen.
Er is nu veel insuline in het bloed, hyperinsulinemie
Indien de cellen niet in staat zijn de glucose op te nemen zorgt de insuline ervoor dat de glucose wordt opgeslagen wordt als reserve vet.
Ook houdt insuline de vetafbraak tegen en is het ook een eetlustopwekker van vooral zoet, gemakkelijk opneembare koolhydraten.

Gevolg: Een vicieuze cirkel: Insulineresistentie -> hyperinsulinemie-> toename vetopslag -> toename insuline resistentie

met klachten zoals:

• Bijna altijd een hongerig, slap, moe gevoel waarbij het eten van snelle koolhydraten éven verlichting geeft.
• Moeite met afvallen, op gewicht blijven
• Slaperigheid na het eten
• Hormonale dysbalans
• Hypoglykemie (te laag bloedsuiker)
• Vermoeidheid

Wie is er gevoelig voor insuline resistentie?

• Vrouwen met PCOS, onafhankelijk van het gewicht.
• Personen die overgewicht hebben.
• Personen die vaak glucosepieken in hun bloed hebben en dus veel insuline verbruiken
• Ouder worden: cellen worden door normale veroudering minder gevoelig voor insuline.